Als teamleider wordt al snel van je verwacht dat je een schaap met vijf poten bent. Zelfs als verwachtingen niet realistisch zijn, bij alles wat medewerkers of hoger management niet kan oplossen gaan de ogen naar de teamleider. De rol van een teamleider is een dilemma op zichzelf. De invloed op het team is groot en tegelijkertijd is de verantwoordelijkheid niet voor de teamleider alleen. Maar betekent dat dan dat de teamleider alles maar moet kunnen? Volgens mij niet. Bij het coachen van teamleiders zijn er drie speerpunten van waaruit je leidinggeven als een proces gaat inrichten met de teamleden en hoger management.
🐑 De eigen persoonlijke ontwikkeling van de teamleider. Waar ben je goed in, welke dingen ontwijk je liever en waar zitten jouw blinde vlekken? Hoe beter je jezelf kent en dat accepteert, hoe natuurlijker je tussen verschillende verantwoordelijkheden beweegt en ze belegt waar ze horen.
🐑🐑 Hoe gaan jullie als team met elkaar om? Hoe duidelijker dit is voor iedereen in het team, hoe beter de samenwerking vorm gaat krijgen. Voor welke dilemma’s de interne samenwerking staat is afhankelijk van factoren zoals persoonlijkheden, diversiteit en cultuur. Over onderwerpen zoals hoe je elkaar aanspreekt en hoe je daarin oog houdt voor de onderlinge relatie, kan je het gesprek aangaan en afspraken over maken.
🐑🐑🐑 Hoe ga je als team de opdracht die je hebt voor de organisatie vorm geven? Hier komen de verwachtingen van hoger management en de expertise uit het team bij elkaar. Afhankelijk van jouw type organisatie heb je te maken met dilemma’s die voortkomen uit de verschillende tegenstrijdige belangen.
Naarmate het proces van leidinggeven steeds passender wordt ingericht voor jouzelf, voor het team en voor de organisatie worden jouw verantwoordelijkheden en dat van anderen overzichtelijk en duidelijk. Hierdoor kan je het als teamleider gewoon af als schaap met vier poten.
